İKİ ERKEK KARDEŞ

Bir zamanlar iki erkek kardeşin bir buğday tarlası ve bir değirmeni vardı. Her gün birlikte çalıştıktan sonra tahılı eşit olarak paylaşırlardı.
Bir gün kardeşlerden bekâr olanı şöyle düşündü:
“Bu adil değil! Benim kimsem yok, kardeşiminse doyurması gereken büyük bir ailesi var.”
Böylece her gece karanlık bastıktan sonra kimse fark etmeden kardeşinin deposuna fazladan bir ölçek tahıl koymaya başladı.
Aradan çok geçmeden evli olan kardeş kendi kendine şöyle düşündü:
“Bu adil değil! Büyüdüklerinde bana bakacak oğullarım var, kardeşiminse kimsesi yok.”
Böylece her gece karanlık bastıktan sonra kimse fark etmeden kardeşinin deposuna fazladan bir ölçek tahıl koymaya başladı.
Fakat bir gece karşılaştılar ve birbirlerinin ne yaptığını öğrendiler. Birbirlerine duydukları derin sevgi ve bağlılık sebebiyle sevinç gözyaşlarına boğuldular